εσχηματισμένως

ἐσχηματισμένως (ΑΜ)

επίρρ. μσν. κρυφά, μυστικά («φανερῶς ἢ ἐσχηματισμένως»)

αρχ.

1. με συγκεκριμένη μορφή

2. με σχήμα, παραστατικά («ἐσχηματισμένως εἰρῆσθαι»)

3. (για επιχείρημα) τεχνικά, εξεζητημένα

4. απατηλά, πλαστά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. σχηματισμένο από τη μτχ. παρακμ. εσχηματισμένος τού ρ. σχηματίζομαι].